* همه چیز را آغازی ست ... ولیکن پایان داشتن معنای شروع این اغاز نیست *
چراکه درانچه خلق میشود با عشق ... پایانی نیست



«« ماه کامل درآسمان درخشیدن آغاز کرد .. دنیا بوی ترنم یاس را
بر مشام نمناک خود احساس کرد .. شکوفه های گیلاس میرقصیدند و بر خاک
فرود می آمدند .. در نیلی شب بهاری غریب
مرغ شب ستایش میکرد و ماهی تگ بلورینم در خواب
و تو ای غریبه ی آشنای اکنون
دروازه های سرزمینم را بروی چشمان مشتاق و قلب در ابهامم باز کردی
ازتو هزاران هزار تشکر دارم .. نه به اندازه سطرهای تابحال نوشته شده ام ..نه!
به اندازه تمام عمق کلمات دنیا و تمامی آنچه تابحال مکتوب شده و خواهد شد
به اندازه تمام اقاقیهای سپید گم در آواز چکاوکها
به اندازه تمام ظریف ریشه های یاس
و به اندازه تمام کهکشانهای دور ازتو متشکرم
میدانم که قدردانی من در مقابل آنچه تو برایم آفریدی آنقدر ناچیز است که حتی
دیدگانم هم از شرم میبارند!
 اما ازبابت سرزمین زیبا و دوست داشتنی که بهم هدیه دادی یکدنیا ازتو ممنونم
فرمانروای سرزمین خورشید »»
حرفهای یواشکی :
میدونی؟ تو یه شب بهاری بود که برای اولین بار دیدمت...
همون شبی تو برام متولد شدی .. چقدر همه چیز زود گذشت .. اونقدر سریع که
حتی خودم هم باورم نمیشه! تو این دوسالی که گذشت ...
لحظه لحظه سعی ام درن بود که خودم رو به اوج برسونم ...
میدونستم که اگه به سمت بیکران اوجها گام بردارم توهم بامن به اوج میرسی و
این برا من حادثه قشنگیه.
برای من تو فقط یه سرزمین یاسی رنگ و مهربون نیستی!
برای من توفقط یه صفحه ساده با خطای سفید رنگ و جمله های
کوچیک و بزرگ نیستی!
برای من تو نیمه کوچیکی از همه چیزی
دنیای قشنگی که الان دارم توش زندگی میکنم
عشقی که تا ابد بهش وفادار میمونم
دوستایی که حاضرم جون و عمرتم فداشون کنم
روزا و شبایی که درس گرفتم .. دیدم .. حس کردم و بوییدم
حرفایی که تو دلم سنگینی میکرد
آسمون آبی رنگی که توش دنبال آرزوهام میگردم و رو زمین پیداشون میکنم
سرزمین خاکی که بوی یاس میده
و انتهای قلبش بوی انتهای عشق
همه و همه .. تو برای من اینهایی .. چیزایی که بدست آوردم نه اونایی که از
دست دادم .. اونقدر دوست دارم که حتی خودتم باورت نمیشه چقدر!!
نه به خاطر اینکه بهت عادت کردما نه .. بخاطر تموم قشنگیهایی که بهم دادی.