!

چه کسی خواهد دید ،


 
مردنم را بی تو!


گاه می اندیشم ،


 
خبر مرگ مرا با تو چه کسی می گوید!


آنزمان که خبر ،


 
مرگ مرا می شنوی!


روی خندان تو را کاشکی می دیدم!


شانه بالا زدنت را بی قید!


و تکان دادن دستت!


که مهم نیست زیاد!


و تکان دادن سر.


چه کسی باور کرد،


جنگل جان مرا ؛


آتش عشق تو خاکستر کرد!


می توانی تو به من،


زندگانی بخشی!


یا بگیری از من،


آنچه را می بخشی!

 

نظرات 1 + ارسال نظر
رستا شنبه 25 تیر‌ماه سال 1384 ساعت 04:06 ب.ظ

سلام .بانو جان برای اولین بار وبلاگ قشنگتو دیدم امیدوارم همچنان موفق باشی

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد