آن که اشک بر چشمانش نمی­نشیند

باران را نیز

                نمی­تواند که دوست بدارد

آن که دلتنگ تو نمی­شود

                چطور می­تواند خدا را دوست داشته باشد ؟

آن که از باد می­گریزد

                نانش را به تنهایی در پستوی خانه خواهد خورد

آن که نام گل­ها را نمی­داند

                هرگز منتظر آمدن تو نخواهد ماند.