ما خاموشیم

 
 
ما خاموشیم ، خاموش تر از نیمه شب کوچه
                                    ما ساکتیم ساکت تر از لحظه های برف
ما می اندیشیم و باران صدای ماست و باران صدای تنهائیست
                                    دست تو آیا دریچه ای نخواهد گشود ؟
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
برای آنان که چنین دوست می دارند ، خاک چندان وسیع نیست
اندوه کوهی نیست که از آن بالا رویم و گودالی نیست که در آن سر نگون شویم
اندوه راه صافی است که از امروز به فردا می رود .
و من با تنهایی خود بلوری  تراشیده ام به ابعاد جهان و آنرا در دریای اشک خود رها کردم
 
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
دل به تو دادم که به من قلو دهی
                                         نه  که به من ساندویچ دلمه دهی
دل به تو دادم که برام ناز کنی
                                        نه بری برای من جیگرکی باز کنی
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
فقط یک حرف دیگه رو بگم و تمام .
سکوتی در من اگر هست        از لبان تو آغاز می شود
 
 
نظرات 1 + ارسال نظر
HOSHMAND پنج‌شنبه 22 دی‌ماه سال 1384 ساعت 06:49 ق.ظ

سلام موفق باشی عزیز دل برادر. قشنگ بید ..

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد