حوالی

حوالی
گرگ ومیش هوا بود
که خوابم هراسان شد
..سرت بر شانه غریبانه ای
شانه های من که شکست
حالا نوبت کدام شانه است
نفرین بر چشمانت
کاش فقط خواب بود
نگاهی بکن ببین
نشکسته ام هنوز
پنداشتی مرا بیم رفتن توست؟
خود را چه پنداشتی ؟
نه تفاله ای هستی که به نفرینی نمی ارزی
و من خواستن تو را چنان نخواستم
که ترا و آرزوهایم را یکجا دفن می کنم
و چشم ترا چنان می بندم
که حتی به میهمانی خوابهایم
دعوتت نخواهم کرد