ان شب مهتابی

ان شب مهتابی

 

 که به هنگام دیدن دو ماه تمام دامنم پر از گوهر شد

 

دخترکی با سر انگشت

 

خود گوهری را برداشت و به من نشان داد .

 

گوهر حضور تو را ارزو می کرد

 

 و قلبم بودن در کنار تو را و دستانم دستان تو را .

 

اما هیچکس طوفان حادثه را پیش بینی نمی کرد

 

. زمانی که طوفان قلبم را فرا گرفت سوار بر

 

قایق مهرت به سوی تو امدم .

 

اما نمی دانستم که قایق شکسته ات مرا در طوفان و گردباد

 

سهمگین رها می کند .

 

وقتی در مرداب رها شدم تمام وجودم تو را فریاد کشید

 

 اما باران بی مهری ات به رگبار تبد یل

 

شد و مرا از خود شستشو داد .

 

صبحدم همان دخترک پیکربی جانم را در ساحل بی مهری ات یافت

 

در حالی که دستانم هنوز به سوی تو رها بودند .

 

و تو ارام ارام قد م زنان پیش امدی و از مقابل جنازه ام گذر کردی .

 

هیچ نگفتی . قدم هایت روی نوشته ام گذر کردند

 

 و فریاد نوشته ها را در گلو شکستند .

 

دخترک نوشته های گل الود را برداشت

 

و به سراغ تو امد و در مقابل چشمهایت قرار داد

 

و تو ان ها را پاره کردی و به باد سپردی .

 

.

سالیان بعد

 

دخترکی بر روی ماسه های ساحل تکه کاغذی پیدا کرد

 

که روی آن نوشته شده بود 

 

 ..                             ستت دا …