به یاد کدامین خاطره اینگونه دست و پا می زنم و به عشق کدامین یاد اینگونه لبریز از اشکم ؟
 گذشته را به یاد دارم ... کودکی ام را ... نو جوانی ام را .
 اینک جوانم . با شوق جوانی . با عشق جوانی .
 امروز در شور لحظه لحظه های جوانی ام بهار را با تمام وجود می پیمایم .
 آری بهار آمد با تمام رنگها و چهره هایش .
 چهره هایی که همیشه مرا می ترساند .
 بهار هزار رنگ هر سال صورتی متفاوت از سال پیش دارد .
 گاهی زیبا گاهی زشت
 گاهی سیاه و گاهی سفید
 گاهی روشن و گاهی خاموش ...
 سال گذشته برایم رنگی از دیوانگی داشت .
 امسال بهار برای من با رنگی از زهد آمد.
 سالها خواهند گذشت و بهار همچنان با من بازی خواهد کرد.
 بازی که گاهی چنان رعب آور است که خدا را فراموش می کنم .