دوستت دارم تا ابد تک ستاره قلب من

 

مدتی  پیش  یه  صدای   اشنا  وارد  قلبم  شد

شاید  باور نکنید  اما  تنها  صدایی  بود  تو

عمرم   اصلا  با گوشم  نشنیدم

صدارو  با  قلبم  میشنیدم

۰۰۰

۰۰۰

 اصلا  نمی تونم  حالمو   به  تصویربکشم  

 این  صدا   اونقدر برام  آشنا بود  که فکر   کردم

  کسی   از دوستام هست  منو  سر کار گذاشته

و  منو میشناسه

مگه میشه   یه  غریبه اینقدر  برام آشنا باشه

مثل اینکه   تو  وجودم بود

مثل  کسی بود  که  سالیان سال

می شناختمش

 وای  هنوز  صداش  تو وجودمه

 صدایی  که  منو  از  خودم  کشید بیرون  ...

صدایی  بود   که  من همیشه   از  بچگی می شناختمش

 نمی  دونم چرا  اما  وقتی صدا رو شنیدم 

 تمام  گذشته ام   جلوی  جشمام   به  تصویر کشیده شد

دیگه  شب و روز نداشتم

فقط  فکرم  شده  بود   اون 

فقط  میگفتم  خدایا  این کیه ؟

چرا شده همه  چیز  برای من

من  با  صدای اون فقط  اشکام  سرازیر   میشد 

به خدا 

 وقتی  صداش  نیست

 مثل کسی  که  چیزی  گم  کرده   پریشنوم  ...

مثل کسی هستم  که  چیزی  کم  دارم

 

فقط  از  خدا  کمک  می خواستم  که به  من   قدرت بده   ... 

و یه کم صبر  تا با  دلم  کنار بیام

۰۰۰

 خودم  از  خودم  خجالت  می کشیدم 

۰۰۰

 اما   به  خدا قسم   نمی  دونم  چرا  هیچ  کنترلی   نداشتم

وقتی  اولین  شعر برام  خوند  خدا می دونه   چقدر گریه  کردم 

نمی  دونم  چرا  این  صدا  برام  اینقدر 

عزیز  بود  

تقریبا   این  صدا  همه  چیزم  شده بود

از  خدا  چند بار  خواستم   اگه قراره  این  صدا رو نشنوم

یه  جوری  راحتم  کنه

 اصلا  دست  خودم نبود  

تمام لحظه هام   با یه صدا   سپری  میشد

شاید   کسی  باور نکنه  اما  تمام  نوشته هام

برای  یه صدا  شد

تمامش ...

الان  تو  ذهنم   کلی  حرف دارم   بنویسم 

 

اما   کلمات   با  هم  در  رقابتن

اصلان  اجازه نمی دن  من   انتخاب کنم

دوست  دارم تمام   احساسمو   بنویسم 

اما   حتی   نمی تونم  ذره ای  از اونارو   بنویسم

کاش  یکی  می فهمید من  چی می گم

وای چقدر حرف  دارم   اما کسی  نیست

براش  بگم  تا کمی  سبک بشم

دارم  دق می کنم

 

 

کاش  می تونستم  تمام   حرفمو بنویسم  ...

...

....

...

دیروز  صاحب صدا رو  دیدم   ... 

چقدر سخته  برام  بگم  چه  حالی داشتم 

دوست  داشتم   محکم بغلش  کنم 

اونقدر  محکم    که دیگه   از من  جدا نشه

دوست  داشتم بگم  دوستت دارم

دوست  داشتم بگم  منو  فراموش نکن

دوست داشتم بگم همیشه  کنارم بمون

اما   هیچی نگفتم

۰۰۰

۰۰۰۰

۰۰۰

  نمی دونم  چرا  حتی نتونستم   تو   چند ساعتی

  که دیدمش   درست  و حسابی  حرف بزنم

وقتی  هم  حرف می زدم  اونقدر  پرت  پلا  می گفتم که

بعضی  مواقع  می فهمید  اصلا   حواسم اونجا نیست

خیلی از  حرفهاشو  نمی شنیدم

وقتی میگفت  معلومه  کجایی  تازه 

متوجه  می شدم  که داره با من  حرف می زنه

نمی دنم  چرا     حضورش اونقدر    برام  عزیز بود

چند بار چشماش  پر اشک شد

   و وقتی  انکار میکرد

داغون تر می شدم

سعی میکردم  آروم باشم   اما 

کاش  می فهمید  با  ناراحتی اون من  میمردم

 

سعی  میکردم فقط  نگاش  کنم

  داشتیم   صحبت میکردیم

 یه  دفعه  اشک اش   جاری شد

دلم  میخواست  سرشو بگیرم  تو  دستام  و

پیشنو نیشو ببوسم  تا آروم  بشه

دلم  میخواست 

بهش بگم :

گریه کن دلت  سبک شه !

اگه دل  مونده تو سینه !

 

سرت بذار  رو شونم

  تنها پیشکشم همینه !

 

بذار  این  شونه ی نمناک

تکیه گاه  گریه باشه !

 

بذار این خسته بیفته

تا شاید  دوباره  پاشه !

 

گریه کن  دلت سبک شه  من فدای گریه هاتم !

تو رو تنها  نمیذارم  تا همیشه پا به پاتم!

 

۰۰۰

۰۰۰

۰۰۰

 

اما   حتی نتونستم   نفس بکشم

داشتم  خفه می شدم 

بغض  داشت  خفم میکرد 

گفتم  قول دادی هیچ  وقت  غصه نخوری

گفت  اشکه  شوقه ۰۰۰

۰۰۰۰

اشک  شوق  برای  اینکه  خدا خیلی دوستش  داره

۰۰۰

اون وقتی  میگه  خدا خیلی دوستتش  داره

خیالم راحت میشه

و  هزار بار  شکر میکنم  که  عزیز ترین کسم

عزیز  خداست

۰۰۰

۰۰۰

۰۰۰

 

کاش  می  دونستم   چرا اینقدر دوستش  دارم

اونقدر  نگاش  میکردم که خودمم  دیگه خجالت میکشیدم

دوست  داشتم   چشماشو  ببوسم

تا دیگه بارونی  نشه

 

کاش میفهمید   چقدر دوستش  دارم

روزی که  دیدمش   یه  روز  بارونی  بود

دل من بارونی تر

می دونم که   چشمام  هیچ  وقت

به خاطر  موقعیتم  اشکی   نمی ریزن

چون من  دو تا  گل دارم  که باید  حواسم  به

روحیه  اونا  هم باشه

اما  دلم  همیشه    بارونی میمونه

۰۰۰

۰۰۰۰

۰۰۰

 

 

کاش  می تونستم  برای همیشه  کنارش  باشم

اما  وقتی دیدمش  فقط سعی کردم 

یه تصویر  ازش  برا  خودم  نگه دارم

چون داشتن اون  روح بزرگی می خواست

اونقدر  بزرگ  که....

....

اون مثل گلی  هست  که  یه  باغبون می خواد  که لایقش باشه

خوش به  حال  اون  باغبون

 

شاید   دیگه  سعی کنم  هیچ  صدایی  نشنوم

شاید دیگه  کسی  رو  تو  وجودم راه ندم

شاید دیگه  چشمامو  تا  ابد  ببندم تا تصویر  حضورش 

در کنارم  پاک نشه

اما  مطمن هستم  تا ابد  دوستتش   خواهم  داشت

و عاشقش  میمونم

اونقدر  عاشقش   هستم  که  بودنش  در کنارم

نیاز نیست  چون ...

....

...

...

....

 

سعی کردم  چهره اش رو  تو ذهنم   ضبط  کنم  

 چون می دونسنم دیگه هیچ  وقت  نمی ببنمش

هیچ وقت

هیچ وقت

هیچ وقت

....

...

 

و

آخرین  تصو یر قشنگش

فرودگاه

گل همیشه  بهار قلب  من

دیوار شیشه ای

و

من

... وقتی  رفت  جای  دستتش

روی شیشه  باقی  موند

مثل  یادش  توی  قلب من

...

...

...

چند  قدم   برگشتم

دوباره  دستمو

جای  دست  اون  گذاشتم  

با  تمام   وجودم

گفتم

دوستت  دارم

دوستت دارم  

دوستــــــــــــــــــــت دارم 

و 

 

هنوز باورم نشده بود

ولی داشت میرفت

بی توجه به من

هنوز باورم نشده بود

هنوز چشمای مات زدم تر نشده بود ولی رفت

تنهای تنها

قدم زدم

گریه کردم

ولی هنوز

باورم نشده.....

 

دوستــــــــــــــــــــت دارم 

تا ابـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــد

تک ستاره  قلب  من

 

 

 

  

 

نظرات 2 + ارسال نظر
امین چهارشنبه 30 فروردین‌ماه سال 1385 ساعت 01:08 ق.ظ

گلم عالیه. هرچی که نوشتی شرح حال یکی مثل منه. فدات

...راه دور پنج‌شنبه 31 فروردین‌ماه سال 1385 ساعت 10:56 ق.ظ

زیبا چشم تو شعر
چشم تو شاعر است
من دزد شعرهای توام...

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد