ماه تنهاست

ماه تنهاست/

 ستاره‌ها زبانش را نمی‌دانند/

 و خورشید/

 همیشه پیش از آمدن او/

 رفته است

 

سکوت ،

 

 روزه ایی که  یک روز شکسته می شود

 

شاید!

 

 سکوت و تاریخش که به بلندی آسمان،

 

 به بلندی آیه های قرآن

 

و به بلندی تمام چیز هایی که آمده اند و رفته اند است

 

و...فقط سکوت و سکوت!!!!

 

گاهی باید آرام ماند ،

 

 آرام نگریست و آرام گریست.

 

آرام اطاعت کرد و آرام انجام داد.

 

آری. گاهی باید آرام بود.

 

 آن هم فقط گاهی!

 

 این گاهی برای تو شده تمام عمرت.

 

 تمام عمرعادت کرده ایی به سکوت و صبر و زخم و خشم .

 

کی قرار است سفره افطار این روزه سکوت را بگستری؟!!

 

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد