گفتی دوستت دارم.
قلبم تندتر از همیشه تپید،
لبخند زدم و باورت کردم
با اینکه می دانم لبها دروغ می گویند.
با صدایت مرا نوازش کردی،
تپش قلبت را حس کرم، مهربان و پاک بود.
در آغوشت غرق محبت شدم.
به تو تکیه کردم و آرام شدم.
نگاهت مهربان است و صدایت آرامش،
دستانت بخشنده و بویت بوی بهار عشق.
با تو احساس امنیت می کنم.
احساس زیبایی،
احساسی که مرا از تمام بی رحمی ها و بدی ها حفظ می کند.
روز تولد عشق قلبم را به تو هدیه دادم که
دستت را به من بدهی تا یکی شویم و پرواز کنیم تا بی کرانه ها.
منو نسپار به فصل رفته ی عشق
نذار کم شم من از آینده ی تو
به من فرصت بده گم شم دوباره
توی آغوش بخشاینده ی تو