خدایا
اما مهم نیست ، همین کافی ست
که تو همه چیز را می بینی و من تو را،
در این دنیا، پیوسته در معرض نابودی ، هلاک و مرگ هستم
در دل می گویم :
تو به خاطر بندگانت معجزات بی شماری می کنی،
پس به نجات من هم بیا ،
مرا موهبت آن بخش
که در تو زندگی کنم ،
پیش بروم و نفس گسیخته را بکشم .
مباد که از یاد ببرم
تو پناه و آسایش من هستی .
با دستی دامن تو را می گیرم
و با دست دیگر به تهیدستان و درد مندان یاری می رسانم.
مرا در اوقات تنهایی و نیازمندی تنها مگذار
ای رحیم و بخشنده !
مرا دریاب!
خدای رحیم و رحمان!
خدای خوب و مهربان!
خدای صبور و بی نیاز!
خدایی که مظهر قدرت، عزت، شرافت و پاکی ها هستی!
و را فقط، فقط به خودت، تو را به بی کرانی دریاهایت،
تو را به عظمت کوههایت، به مخلوقاتت، به آفرینش پدیده هایت،
و فقط به نام زیبای الله ات که مظهر همه چیز است قسم میدهیم
، که کمکمان کن تا دستگیر بندگانت شویم،
کمک مان کن تا ما هم مانند تو صبور، عظیم، شریف و پاک شویم
تا بتوانیم همانی باشیم که گفتی و خواستی و اشرف مخلوقات باشیم .
ما را از بندگانت بی نیاز گردان و رحمتت را از ما ردیغ مدار
همانگونه که تا به حال نیز نکردی و ما تنها و تنها نیازمند
همین رحمتت هستیم و از هر آنچه در بهشت وعده دادی
فقط رضای تو را می خواهیم نه بهشتت را.
خداوندا،ای خدای بزرگ و مهربان ای مهربانترین مهربانان!
هیچگاه سخنی بر زبان نراندم تا خاطری آزرده شود،
نگاهی نکردم تا دلی بلرزد،
راهی نرفته ام که بیراهه باشد،
و اینها تنها به خواست تو بوده ،
و حال از تو می خواهم که بازهم مرا در زندگی یاری دهی
تا آنگونه باشم که آفریده شده ام.
پروردگار مهربانم !
به من آموخته ایی که در خاطر داشته باشم من تنها نیستم
که می توانم ، می خواهم، انجام می دهم،
بلکه همه انسانها اینگونه اند.
به من آموخته ایی که تنها دل من دل نیست بلکه همه دلی در سینه دارند.
معبود بی نیازم!
حال از تو می خواهم که به من نیاز را بیاموزی ،
من نیازمند شناخت خودم ،
به من بیاموز که من تنها نیستم .
ای الهه عشق! تو آفریننده منی و تو آفریننده هر آنچه من دانسته و ندانسته ام هستی، ای مظهر عشق ! به من بیاموز که در نبود شادی غمگین نباشم
و در نبود نور در ظلمت فرو نروم و در نبود تو به شیطان پناه نیاورم.
من می دانم که تو آفریننده شادی و نوری .
پروردگارا مرا دریاب که در همه حال تو از احوال دل ما با خبری
"آمین یا رب العالمین"
سلام مسافر بهشت
به یاد داشته باش که در ارتفاعات بالای جو دیگر ابری نیست. اگر زندگیمان ابری است به این دلیل است که روحمان هنوز به اندازه کافی اوج نگرفته است و بدان هر چه بالاتر میروی از نگاه آنانکه پرواز را نمیدانند کوچکتر به نظر میرسی .
در پناه حق باشی