تنها برای تو می نویسم

درباره من

1-سلام ، من نه فرشته ام و نه از جنس آسمون ، و نه به قول اون نویسنده معروف یک کلوخ تیپا خورده ، من فقط یه آدمم ، یه آدم که گاهی زیادی مهربونه گاهی زیادی حساسه و گاهی هم زیادی مغرور ، آدمی که دوست داره همه رو دوست داشته باشه و با همه زلال باشه ! اما افسوس که آدمای دیگه گاهی این چیزا رو حس نمی کنن !! کاش خدای اون بالاها آدمایی رو سر راه هم قرار بده که حرف همو بفهمیم ، به یه چیز بخندیم، به یه چیز اشک بریزیم، و فهم و ادب و ایمان چاشنی صداقت کلاممون باشه . به همون خدای آسمونا اینا شعر نیست شعار نیست لااقل برای من نیست اینا از عمق وجود م بلند میشه بس که دیوار دلم کوتاه اس،هرکه از کوچه تنهایی ما میگذرد،به هوای هوسی هم که شده،سرکی میکشد و میگذرد . . . 2- در مورد وبلاگم ... به یادگار برای کسی که نه! برای به یادگار ماندن برای روزهای نیامده ی فردا می نویسم تا یادم نرود آنچه که بودم. چیزی نیست جز دل نوشت های من. صفحات وبلاگم چیزی شبیه لایه های درونی روحی و شخصیتی من است ٬ از همان لایه های پنهانی که ۱۰۰ سال یکبار میل به بروزشان در جایی غیر از اینجا میکنم! شاید اگر شخصی که مرا از نزدیک دیده وبه ظاهر می شناسد یکی از نوشته هایم را مقابلم بلند بلند بخواند و سوال پیچم کند من همزمان بلند بلند بخندم و همه چیز را انکار کنم! و بپرسم این مزخرفات را چه کسی نوشته! 3-در مورد تولدم... متولد 56/02/14 هستم از 26 سالگی شروع به نوشتن کردم و دوست ندارم ویرایش کنم زن زیبائی نیستم موهائی دارم سیاه که فقط تا زیر گردنم می‌‌آید و نه شب را به یادت می‌‌آورد نه ابریشم نه سکوتِ شاعرانه نه حتی خیال یک خوابِ آرام پوستِ گندمی دارم که نه به گندم میماند نه کویر و چشم هائی‌ که گاهی‌ سیاه میزند گاهی‌ قهوه ای دست‌هایم دست هایم مهربانند و هر از گاهی‌ برایِ تو به یادِ تو به عشقِ تو شعر می‌‌نویسند مرا همینطور ساده دوست داشته باش... . . ۳- در مورد تو ... این منم که تو را می خوانم نه پری قصه هستم در آفاق داستان و نه قاصدکی در یک قدمی تو کسی که همواره به یاد توست سالهاست با رودخانه و آسمان زندگی می کنم برای کفتران چاهی دانه می ریزم و ماه را به مهمانی درختان دعوت می کنم این تویی که مرا در تمام لحظات می بینی می نویسم تا تمامی درختان سالخورده بدانند که تو مهربانترین مهربانی پس آرام و گرم می نویسم دوستت دارم ۴- حرف دل ... زمانی کودکی را فهمیدیم که بزرگ شده بودیم ××× و حرف را زمانی درک کردیم که جز دروغ چیز دیگری برای گفتن نداشتیم ... ادامه...

آمار : 843248 بازدید Powered by Blogsky

دوباره می نویسم ...دوستت دارم

آمده ام تا در این شب سنگین که

یه سنگینی سکوتت شاید باشد برایت کلمات را تکرار کنم...

کاش می توانستم تو را تکرار کنم

و نگاه عمیق تو را مرا تا مرز های بی انتهای خدا می برد...

آن جایی که بال های پرنده عشقت مراتا جایی می برد

که می توانم آسمان و ستاره ها را بی مانع لمس کنم...

من امشب هم پرم از بغض...

در کجای این شب تیره به دنبال سر پناهی همچون آغوش تو بگردم؟

وقتی قدم هایم از مرزهای خاک پاکم که پربود

از بوی تو جدا شد تاخود آگاه به آسمان مهربان نگاه کردم...

تنها آسمان است که مرزی برای من و تو نمی شناسد...

و باز چشمانم پر شد از اشک...

هر جا یاشم تو هم زیر همان آسمانی...

زیر همان آسمان پر ستاره...

یه شهر باران پس از سال ها دوباره بازگشتم..

یه شهر ساعت بزرگ وباز غرق شدم...

چه شباهت عجیبی...

همه ساعت های زمین با این ساعت تنظیم می شود..

.و نفس های من هم با نفس های تو...

گفتی غصه دارم هستی...و دل دریایت برام تنگ...

من چه بگویم نازنینم که دلم ذره ذره آب می شد

و بغضم را فرو می بردم تا رنگینک نگاه تو سیاه نشود...

دلم هنوز نرفته برای نگاهت تنگ شده بودکه خیره شوی در چشمانم

و به معصومیت یک باران بهاری بگویی دوستت دارم

و من بمانم که چگونه بگویم حس من برای تو از دوست داشتن گذشته...

و هنوز مانده تا بدانی چقدر...

دلم دوباره برای دستانت می تپد

که دستانم را بگیری و بگویی که همیشه با من می مانی

ومن خودم را در آغوش تو رها کنم

وبدانم آن قدر در تو حل شده ام

که اولین و آخرین ذره وجودت شده ام

که با تو آغاز شوم و با تو یه نهایت برسم...

چه کرده ای با من اسطوره من...

که این چنین تو را دست نیافتنی می یابم...

چه کرده ای که با من پر از غرور

که پس از روز ها دوری برای یک بار و فقط یک با

ردوباره دیدنت شب ها ستاره ها را پر پر کنم

و اشک هایم را به آسمان بپاشم...

وامانده ام از زندگی تکراری همیشگی

و به زندگی در لحظه های غرق شده در یاد تو رسیده ام...

نه شب دارم و نه روز و نام توست که معنایش در ثانیه هایم تبلور می یابد...

روزها گذشته ودیروز خیالم این بود که معنای نام توفقط در آسمان معنا دارد

و امروز دریافنه ام که در آسمان خیال من هم تنها معنا تویی...

تنها نقطه روشن یک دل تنگی سیاه که

با قلموی جادویی نگاه تو در من پدیدار می شود...

هر شب آهسته تا صبج در کنار یاد تو چادر زدم

که نکند فاصله ها مرا از یاد تو جدا کند

و این جدایی را چه تلخ لمس کردم و نخواستم...

این بار هر روز بر برگ برگ دفترم نوشتم دوستت دارم

که مبادا روزی بیاید که تنهایی مرا دوباره در خود ببلعد

و بدانم گناهکار بوده ام در قصه همیشه تلخ جدایی...

بازبرگشتم از سفر تنهایی...

و باز می نویسم تا رد پای لحظاتم در زمین نرم ذهن تو حک شود...

و صد بار و صد ها بار می نویسم....

دوستت دارم....

دختری که هیچ کس و جز تو نداره سه‌شنبه 13 تیر‌ماه سال 1385 ساعت 06:13 ب.ظ

نظرات 0 + ارسال نظر

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)

نام

ایمیل

آدرس وبسایت

مشخصات مرا به خاطر بسپار

ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد

تنها برای تو می نویسم

درباره من

پیوندها

دسته‌ها

جدیدترین یادداشت‌ها

بایگانی

دوباره می نویسم ...دوستت دارم