تنها برای تو می نویسم

درباره من

1-سلام ، من نه فرشته ام و نه از جنس آسمون ، و نه به قول اون نویسنده معروف یک کلوخ تیپا خورده ، من فقط یه آدمم ، یه آدم که گاهی زیادی مهربونه گاهی زیادی حساسه و گاهی هم زیادی مغرور ، آدمی که دوست داره همه رو دوست داشته باشه و با همه زلال باشه ! اما افسوس که آدمای دیگه گاهی این چیزا رو حس نمی کنن !! کاش خدای اون بالاها آدمایی رو سر راه هم قرار بده که حرف همو بفهمیم ، به یه چیز بخندیم، به یه چیز اشک بریزیم، و فهم و ادب و ایمان چاشنی صداقت کلاممون باشه . به همون خدای آسمونا اینا شعر نیست شعار نیست لااقل برای من نیست اینا از عمق وجود م بلند میشه بس که دیوار دلم کوتاه اس،هرکه از کوچه تنهایی ما میگذرد،به هوای هوسی هم که شده،سرکی میکشد و میگذرد . . . 2- در مورد وبلاگم ... به یادگار برای کسی که نه! برای به یادگار ماندن برای روزهای نیامده ی فردا می نویسم تا یادم نرود آنچه که بودم. چیزی نیست جز دل نوشت های من. صفحات وبلاگم چیزی شبیه لایه های درونی روحی و شخصیتی من است ٬ از همان لایه های پنهانی که ۱۰۰ سال یکبار میل به بروزشان در جایی غیر از اینجا میکنم! شاید اگر شخصی که مرا از نزدیک دیده وبه ظاهر می شناسد یکی از نوشته هایم را مقابلم بلند بلند بخواند و سوال پیچم کند من همزمان بلند بلند بخندم و همه چیز را انکار کنم! و بپرسم این مزخرفات را چه کسی نوشته! 3-در مورد تولدم... متولد 56/02/14 هستم از 26 سالگی شروع به نوشتن کردم و دوست ندارم ویرایش کنم زن زیبائی نیستم موهائی دارم سیاه که فقط تا زیر گردنم می‌‌آید و نه شب را به یادت می‌‌آورد نه ابریشم نه سکوتِ شاعرانه نه حتی خیال یک خوابِ آرام پوستِ گندمی دارم که نه به گندم میماند نه کویر و چشم هائی‌ که گاهی‌ سیاه میزند گاهی‌ قهوه ای دست‌هایم دست هایم مهربانند و هر از گاهی‌ برایِ تو به یادِ تو به عشقِ تو شعر می‌‌نویسند مرا همینطور ساده دوست داشته باش... . . ۳- در مورد تو ... این منم که تو را می خوانم نه پری قصه هستم در آفاق داستان و نه قاصدکی در یک قدمی تو کسی که همواره به یاد توست سالهاست با رودخانه و آسمان زندگی می کنم برای کفتران چاهی دانه می ریزم و ماه را به مهمانی درختان دعوت می کنم این تویی که مرا در تمام لحظات می بینی می نویسم تا تمامی درختان سالخورده بدانند که تو مهربانترین مهربانی پس آرام و گرم می نویسم دوستت دارم ۴- حرف دل ... زمانی کودکی را فهمیدیم که بزرگ شده بودیم ××× و حرف را زمانی درک کردیم که جز دروغ چیز دیگری برای گفتن نداشتیم ... ادامه...

آمار : 842748 بازدید Powered by Blogsky

پرنده ی کوچک قلبم

وقتی قدم به کاشانه ی قلبم نهادی,ویرانه ی

این قلب شکسته را امیدی تازه بخشیدی.

وقتی طنین صدایت کاشانه ی قلبم

را پر کرد,روزگار خاکستری و شبهای

تاریک و خموش زندگی و

لحظه های تلخ عمرمرا از یاد بردم.

وقتی چشمانت را که به وسعت دریا بودو

به پاکی وزلالی آب بود به من دوختی

ولبهای زیبایت برایم سخن گفت,

زندگی ام رنگ تازه ای به خود گرفت

و تازه توانستم امید را به گونه ای نو

معنا کنم.....

آری,پرنده ی کوچک قلبم

,زندگی در کنار تو

و در رویای تو بودن برای من زیباست.

دختری که هیچ کس و جز تو نداره یکشنبه 5 شهریور‌ماه سال 1385 ساعت 11:25 ق.ظ

نظرات 2 + ارسال نظر

رضا یکشنبه 5 شهریور‌ماه سال 1385 ساعت 11:41 ق.ظ http://delshodegan.blogsky.com

سلام
بار اوله میم اینجا...
زندگی حس قشنگی است که یک مرغ مهاجر دارد.

افسانه نویس گمنام یکشنبه 5 شهریور‌ماه سال 1385 ساعت 12:19 ب.ظ

نگاه می کنم به لب های زیبایت
شاید قطره ای از اشک خودم در آن ببینم

نگاه می کنم به چشم های نا سایهت
شاید بوسه خود را در آن پیداکنم

دست به تن تو می کشم
شاید نرمی برگ گل گمشده ام را آنجا بتوانم پیدا کنم

از دور تو را می بویم
تا با بوی گلم آشنا شوم

گل من . . .
------------------------------------------------
وقت کردین یه سری هم به ما بزنین