خیلی خیلی تنهام....

 

یه روز بهم گفت: می خوام باهات دوست بشم

اخه میدونی من اینجا خیلی تنهام

بهش لبخند زدم و گفتم: اره میدونم

 

 فکر خوبیه

 

 منم خیلی تنهام

 

یه روز دیگه بهم گفت: می خوام تا ابد باهات بمونم

 

اخه میدونی من اینجا

 

خیلی تنهام

 

بهش لبخند زدم و گفتم: اره میدونم

 

 فکر خوبیه

 

منم خیلی تنهام

 

یه روز دیگه بهم گفت: می خوام برم یه جای دور

 

جایی که هیچ مزاحمی نباشه

 

وقتی همه چیز حل شد 

 

تو هم بیا اونجا

 

 اخه میدونی من اینجا خیلی تنهام

 

بهش لبخند زدم و گفتم: اره میدونم

 

 فکر خوبیه

 

 منم خیلی تنهام

 

یه روز تو نامه برام نوشت: من اینجا یه دوست پیدا کردم

 

 اخه میدونی من

 

اینجا خیلی تنهام

 

براش یه لبخند کشیدم و زیرش نوشتم: اره میدونم

 

فکر خوبیه

 

 منم خیلی تنهام

 

یه روز دیگه تو نامه برام نوشت:

 

 من قراره با این دوستم تا ابد زندگی کنم

 

اخه میدونی من اینجا خیلی تنهام

 

براش یه لبخند کشیدم و زیرش نوشتم:

 

 اره میدونم

 

فکر خوبیه

 

منم خیلی تنهام

 

حالا دیگه اون تنها نیست

 

 و از این بابت خوشحالم

 

 و چیزی که بیشتر از اون

 

خوشحالم میکنه اینه که هنوز

 

 نمیدونه که من

 

 خیلی خیلی تنهام....     

 

 

 

داشتم می رفتم که با همه چیزخدا حافظی کنم

داشتم می رفتم تا از این دنیا

با تمام نیرنگ ها بدیهاو پستی هایش فرار کنم

گمان نمی کردم چشمی در جستجوی من باشد

 در راهی بودم که از انتهایش خبر نداشتم

 و هر چه بیشتر پیش می رفتم

بیشتر رنج می بردم

از همه چیز دل بریده بودم

در انتظار مردن لحظه ها را سپری می کردم

دیگر حتی افتادن برگ درختان هم مرا ناراحت نمی کرد

دلم از سنگ شده بود وجودم سرد سرد

 تنها برای خاک زنده بودم

من در نظر درختان ، گلها و زلالی چشمه ها مرده بودم 

 من با زندگی لج کرده بودم

و زندگی هم به عکس العملهای من می خندید

حاضر نبودم که ببینم در زندگی شکست خورده ام 

 تمام حرفها و اشکهایم را پشت غرورم پنهان کرده بودم

نمی خواستم که کسی برایم گریه کند

من تصور می کردم راهی برای بازگشت وجود ندارد

از سراسر وجودم غرور می جوشید 

 که از بازگشتم خودداری می کردم

تا اینکه درراه بوی گلی نظرم را جلب کرد

باد موسیقی زندگی را می نواخت

 و من با گلها می رقصیدم

دیگر واژه زندگی برایم زیبا بود

و حالا زنده ام که زندگی کنم به عشق