بینهایت برایت چقدر است؟

 

                 
حساب شمردن هفته ها از دستم رفته

 

 فکر میکنم پنج هفته میگذره

 

 از شمردن روزای سه شنبه خسته شدم

 

  هفته ی چهارم خوب بود، بهتر بود

 

 البته حال و روزم یه کمی بدتر شد

 

 شاید خیلی دارم سر بسته حرف میزنم

 

 اما احساس میکنم وقتی بنویسم سبکتر میشم

 

 نمیدونم!

 

 شاید از بین معدود کسایی که میان اینجا

 

 یکی باشه که درک کنه چی میگم

 

 انتظار خیلی سخته

 

 اما اگه یه نور امیدی وجود داشته باشه هرچند کم نور

 

 اما باعث میشه که انتظار رنگ وصال به خودش بگیره!

 

برنامه های زیادی برای آینده  دارم

 

   به همین دلیل مدت غیبتهام برای آپ زیاد شده

 

 غیبتم موجه شد

 

 نه؟

 

بینهایت برایت چقدر است؟

برای من یعنی اندازه ی تمام بوسه های عاشقانه ی عالم

اندازه ی تمام قطره های بارانی که میان دستانت نمی ماند

یعنی تمام احساس من

یعنی تمام دوست داشتن من

و شاید اندازه ی عشق تو

روزی که عشق را فهمیدم تو را دوست داشتم

 اما وقتی که تو را دوست داشتم عشقی نداشتم

 همه چیز را با تو آموختم، با تو

.

.

.

چگونه از من دور میشوی

 
وقتی هنوز دلتنگی را از وجودم پاک نکردی؟

چگونه ؟

آن زمان که دستانم را میان دستانت میفشاری

آتشی از درون وجودم زبانه میکشد

 
و آوایی فریاد میزند

آیا تو میشنوی؟

 او را میبینی؟

او تو را میخواند،

 با هزاران هزار کلمه واژه ی آشنایی را فریاد میزند

میدانم که میدانی

 
میدانی چقدر دلم برایت تنگ میشود

وقتی با نگاهت مرا بدرقه میکنی.

میدانی چقدر تمنای گرمای دستانت را دارم.

میدانم روحت را به من میسپاری

وقتی کنارت هستم.

 آن را از من دریغ مکن.

آغوشت ،

دستانت ،

نگاهت ،

حرم نفسهایت ،

هستی ام را از من مگیر.

 
دیگر برای گریستن تردید ندارم.

دلتنگی برای تو آنقدر وسیع است

که بهانه ی خوبیست

برای گریه های شبانه ام،

 دستی بروی بالشتم که بکشی

 خیسی اشک های دیشبم را حس میکنی.

میدانم که میدانی

 
تو همه را میدانی

 
تو از تمام نهان وجودم آگاهی

 
میدانی که دروغگوی خوبی نیستم

کاش میتوانستم کمی دروغ بگویم،

 
آنوقت دیگر وقتی به چشمانت نگاه میکردم اشکم سرازیر نمی شد،

 
آنوقت وقتی حالم را میپرسیدی

میتوانستم بگویم خوبم

 
خیلی خوب