عشق نادیده من

اگر همه کلمه ها با من قهر کنند

 اگر هیچ خودکاری با من همراه نشود

 اگر شب ستاره هایش را از من پنهان کند

 اگر ماه دیگر قدم در اتاقم نگذارد

 اگر درختها و گلها عطرشان را از من دریغ کنند

 تاب می آورم و صبوری پیشه می کنم

اگر آسمان جای خود را با زمین عوض کند

 اگر دریاها سنگ شوند و کوه ها آب

 اگر جنگلها یخ بزنند

 و پرنده ها بالهایشان را در بیشه های ناپیدا جا بگذارند

 و پرواز چیز غریبی بشود

 عنان صبر را از دست نمی دهم 

نمیدانم اگر یک روز صبح چشم هایم را

 به امید دیدن تو نشویم چه باید بکنم

نمیدانم اگر تو را نبینم باز هم این باغچه کوچک

 این پونه هاوریحانها و

 اینه کوچکی که روی تاقچه است زیبا جلوه میکند

نه بی تو قطار هایی که در باران می گذرند

قطعات عمر مرا باخود می برند

ایا پلکان کهنه روزی مرا به تو خواهند رساند

ایا این حصار  دیوانه سر انجام کنار می رود

ایا من پراکنده شدن نور را د شبستان خیام خواهم دید

دور از تو لبها و لبخند.چشمو تماشا   زیبا نیست

دور از تو دفترچه خاطرات من خواندنی نیست

اگر تو نبودی و عشق نبود از چه چیزی باید می نوشتم

جهان با عشق تو دیدنی  می شود

" ای که به یاد تو خوابهایم پر از تمشک و رنگین کمان است!

 حتی اگر به اندازه یک سر سوزن دوستم داشته باشی

هرگز از تو جدا نخواهم شد "

دوستت دارم ای امید زندگی ام

ساعت هاست که در فکر توام

توی این خلوت تاریک و خموش

قلمی در دستم که به غمگینی من افسرده ست

و من اینجا تنها به تو می اندیشم

به تو که دورترین عشق و امیدی بر من

به تو که حسرت یک دیدار را بر دلم حک کردی

شاید این من غلطم یا غلط پندارم

که مرا می خواهی

اما تو بدان عشق  نادیده من

من همیشه دوستت دارم.....