HAPPY VALENTAIN

happy valentain

سمبلهای ولنتاین شامل موارد زیر میباشد

1. شکل یک قلب ساده و یا تیر خورده

2. کیوپید(CUPID):

شکل یک کودک برهنه ،فربه وکه تیر و کمان با خود حمل می کند.

این کودک شیطان با لبخندی موذیانه

چنانچه یکی از تیر های خود را به قلب فردی اصابت کند وی فورا عاشق می شود.

کیوپید در واقع پسر ونوس

الهه عشق و زیبایی در افسانه های روم باستان می باشد.

معنی لغوی آن "آرزو"است.

کویپید برخی اوقات آمور(AMOR)نیز نامیده می شود.

همتای کوپید در افسانه های اروس(EROS)نام دارد.

3. کوبتر قمری و مرغ عشق

4. گل سرخ و گل روز

5. تور:

جنس دستمال خانم ها را در گذشته تشکیل می داده است.

در زمان های دیزین رسم بر آن بوده که هر گاه دستمال خانمی به زمین می افتاده

مردی که متوجه آن می شده بلافاصله آن را از زمین برداشته و به زن می داد.

6. گره های عشق:

از یک سری حلقه های در هم تنیده و بافته شده تشکیل یافته اند.

این حلقه ها آغاز و یا پایانی ندارند و نماد عشق جاودانی و پایدار است

. 7. علامت "X":

این علامت به معنای بوسه در کارت تبریک و نامه های روز ولنتاین است.

8. ربان قرمز:

این رسم به زمانهای قدیم بازمیگردد که شوالیه ها هنگامیکه عازم جنگ بودند

نوار و یا روسری از معشوقه خود در یافت کرده و آن را به یادگار با خود میبردند.

در خصوص تاریخچه و مبداء ولنتاین

اختلاف نظر وجود داشته

تا جایی که ولنتاین با افسانه در آمیخته است.

* هویت ولنتاین مبهم است.

در کل چند روایت در رابطه با ولنتاین نقل گردیده :

1. * جشنواره ای به نام LUPERCALIA که 15 فوریه در رم باستان

میان کافران متداول بوده است.

لوپرکالیا جشن تطهیر و زمان خانه تکانی بوده است.

در این جشن مشرکین از خدای LUPERCUS

بخاطر محافظت از چوپانها و گله هایشان از گزند گرگها قدردانی میکردند.

در این فستیوال بمنظور بزرگداشت FAUNUS خدای حاصلخیزی،

باروری و جنگلها رومیان یک سگ و دو بز نر را قربانی کرده

و از پوست آنها شلاق میساختند.

مردان با این شلاقها به میان مردم رفته و به هر کسی که میرسیدند

ضربه ای با شلاق به آنها میزدند.

دختران داوطلبانه برای شلاق خوردن صف میکشیدند.

آنها اعتقاد داشتند که شلاق خوردن با تازیانه های ساخته شده از پوست بز

باروری آنها را تضمین میکند.

همچنین در این جشن طی بزرگداشت

الهه ای بنام JUNO FEBRUTA زنان مجرد نامه های عاشقانه مینوشتند

و درون گلدانهایی می انداختند.

(و یا تنها نام خود را روی برگه ای مینوشتند)

مردان مجرد روم نیز هر کدام یکی از این یادداشتها را از درون گلدانها بیرون کشیده

و مشتاقانه بدنبال دختر نویسنده نامه میرفتند. (نوعی دوست یابی)

این آشنایی ها اغلب به ازدواج می انجامید.

این رسم تا قرن هجدهم ادامه داشت

اما از آن به بعد مردان رم ترجیح دادند پیش از آشنایی زن را ببینند!

2. * کلیسای کاتولیک حداقل 3 قدیس بنام VALENTINE

و یا VALENTINUS شناسایی کرده که هر سه در روز 14 فوریه به شهادت رسیده اند.

کمتر کسی است که بداند در ایران باستان،

نه چون رومیان از سه قرن پس از میلاد،

که از بیست قرن پیش از میلاد، روزی موسوم به روز عشق بوده است!