چقدر سخته
تو چشمای کسی که قلبتو بهش دادی
و به جاش یه زخم همیشگی به دلت داده
زل بزنی و به جای اینکه لبریز از نفرت بشی
حس کنی هنوزم دیوونشی و دوستش داری
چقدر سخته که دلت بخواد سرتو باز به دیواری تکیه بدی
که یه بار زیر آوار غرورش همه ی وجودت له شده
چقدر سخته که تو خیالاتت ساعت ها باهاش حرف بزنی
ولی وقتی دیدیش هیچی جز سلام نتونی بگی
چقدر سخته که وقتی پشتت بهشه
دونه های اشک گونه تو خیس کنه
اما مجبور باشی بخندی تا نفهمه هنوز...
عاشقی
پس گوش کن !
بدان، عاشق به امید عشقش زندست
بدان، یه عاشق،عاشق کشی بلد نیست
بدان، یه عاشق هرگز دروغ نمیگه مخصوصاً به عشقش
بدان، اگه به کسی دروغ گفتی یعنی اون رو کشتی
اگه عشقت رو دوست داری هرگز به اون قول نده
خجالت و غرور رو بذار کنار اگه دوسش داری بهش بگو
به ساده ترین شکلی که بلدی یا میدونی که میفهمه که دوسش داری
کسی می تواند به پای عشق بمیرد
که پیش از آن زندگی پیشه چشمانش مرده باشد ...
درود بانوی عزیز
مثل همیشه مطالب رو بسیار زیبا و با احساس نوشتی.
این دو بیتی رو که مناسب با این مطلب هست تقدیم میکنم که :
خدا یا عاشقی درد کمی نیست
عجب زخمیست کانرا مرهمی نیست
بمیری گر وزد گردی به معشوق
جهان گر زیر و رو گردد غمی نیست
موفق و پیروز و سربلند و شاد و سلامت باشی انشالله
سلام
یه پست راجع به همین عکسا داشتم
عشق رو دیدی
حاج یونس رو میگم
گاهی اوقات فکر می کنم
برای پیدا کردن عشق
هنوزم میشه به کتابا مراجعه نکرد
قهرمان فراموش شده
دوستت دارم