تنها برای تو می نویسم

درباره من

1-سلام ، من نه فرشته ام و نه از جنس آسمون ، و نه به قول اون نویسنده معروف یک کلوخ تیپا خورده ، من فقط یه آدمم ، یه آدم که گاهی زیادی مهربونه گاهی زیادی حساسه و گاهی هم زیادی مغرور ، آدمی که دوست داره همه رو دوست داشته باشه و با همه زلال باشه ! اما افسوس که آدمای دیگه گاهی این چیزا رو حس نمی کنن !! کاش خدای اون بالاها آدمایی رو سر راه هم قرار بده که حرف همو بفهمیم ، به یه چیز بخندیم، به یه چیز اشک بریزیم، و فهم و ادب و ایمان چاشنی صداقت کلاممون باشه . به همون خدای آسمونا اینا شعر نیست شعار نیست لااقل برای من نیست اینا از عمق وجود م بلند میشه بس که دیوار دلم کوتاه اس،هرکه از کوچه تنهایی ما میگذرد،به هوای هوسی هم که شده،سرکی میکشد و میگذرد . . . 2- در مورد وبلاگم ... به یادگار برای کسی که نه! برای به یادگار ماندن برای روزهای نیامده ی فردا می نویسم تا یادم نرود آنچه که بودم. چیزی نیست جز دل نوشت های من. صفحات وبلاگم چیزی شبیه لایه های درونی روحی و شخصیتی من است ٬ از همان لایه های پنهانی که ۱۰۰ سال یکبار میل به بروزشان در جایی غیر از اینجا میکنم! شاید اگر شخصی که مرا از نزدیک دیده وبه ظاهر می شناسد یکی از نوشته هایم را مقابلم بلند بلند بخواند و سوال پیچم کند من همزمان بلند بلند بخندم و همه چیز را انکار کنم! و بپرسم این مزخرفات را چه کسی نوشته! 3-در مورد تولدم... متولد 56/02/14 هستم از 26 سالگی شروع به نوشتن کردم و دوست ندارم ویرایش کنم زن زیبائی نیستم موهائی دارم سیاه که فقط تا زیر گردنم می‌‌آید و نه شب را به یادت می‌‌آورد نه ابریشم نه سکوتِ شاعرانه نه حتی خیال یک خوابِ آرام پوستِ گندمی دارم که نه به گندم میماند نه کویر و چشم هائی‌ که گاهی‌ سیاه میزند گاهی‌ قهوه ای دست‌هایم دست هایم مهربانند و هر از گاهی‌ برایِ تو به یادِ تو به عشقِ تو شعر می‌‌نویسند مرا همینطور ساده دوست داشته باش... . . ۳- در مورد تو ... این منم که تو را می خوانم نه پری قصه هستم در آفاق داستان و نه قاصدکی در یک قدمی تو کسی که همواره به یاد توست سالهاست با رودخانه و آسمان زندگی می کنم برای کفتران چاهی دانه می ریزم و ماه را به مهمانی درختان دعوت می کنم این تویی که مرا در تمام لحظات می بینی می نویسم تا تمامی درختان سالخورده بدانند که تو مهربانترین مهربانی پس آرام و گرم می نویسم دوستت دارم ۴- حرف دل ... زمانی کودکی را فهمیدیم که بزرگ شده بودیم ××× و حرف را زمانی درک کردیم که جز دروغ چیز دیگری برای گفتن نداشتیم ... ادامه...

آمار : 860777 بازدید Powered by Blogsky

نگران نباش!

میشکنم بی صدا و صبور

واژه واژه های دلتنگی و دلواپسی

در سرما و بغض حنجره یخ میزند

و نگاه کبودم به آسمان، تا تلاقی دو رعد، باقی خواهد ماند

به خط پروازت که مینگرم، چیزی در دلم میمیرد

به قاب چوبی عکست که چه جوان و زنده به من مینگری

انگار که این بار من پیر شده ام

چقدر برای لبخندهایت بیقرارم، ای سفر کرده

برای دستهای عاطفه و احساس دلتنگم

و هنگامیکه از تو مینویسم

این زخم سربسته سینه دهان میگشاید

چیزی مرا در خود ذوب می کند

نگران نباش من آنقدر امروز و فرداهای نیامدن را دیده ام

که دیگر هیچ وعده ی بی سرانجامی

خواب و خیال آرزویم را آشفته نمی کند!

حالا یاد گرفته ام

که فراموشی دوای درد

همه ی نیامدن ها و نداشتن ها و نخواستن هاست

یاد گرفته ام

که از هیچ لبخندی خیال دوست داشتن به سرم نزند

یاد گرفته ام

که بشنوم: تا فردا ...

و به روی خودم نیاورم که فرداها هیچ وقت نمی آیند

دختری که هیچ کس و جز تو نداره یکشنبه 11 آذر‌ماه سال 1386 ساعت 12:22 ب.ظ

نظرات 6 + ارسال نظر

کتابت عشق یکشنبه 11 آذر‌ماه سال 1386 ساعت 01:25 ب.ظ http://ketabat.blofa.com/

بانوی ماه سلام
ممنون که سر زدی
خانم نمی دونم این دل نوشته چه کسی است
ولی زیبا و قشنگ نوشته

به ویژه زمانی که بغض حنجره در سرما یج میزند
دستهای عاطفه چه زیبا بر عرصه کاغذ نشسته است
و لبخنده های بی قرار چه زیبا شاعرش را آرامش می بخشد
و سرانجام را چه دلسردانه به پایان می رساند و به دنیای فراموشی می سپارد و ....
راستش دیگه نمی نویسم
: چون انقدر زیباست که میشود برای هر کدام جدا گانه کتابت عشق کرد
نوشته هایت بی قرارند
با قرارت پایدار بمان
یا علی مدد