..
در آن پر شور لحظه
دل من با چه اصراری ترا خواست
و من میدانم چرا خواست
و می دانم که پوچ هستی و این لحظه های پژمرنده
که نامش عمر و دنیاست
اگر باشی تو با من، خوب و جاویدان و زیباست ...
از عشق که می نویسم
به یاد می آورم که هنوز تمام نشده ای!
پس،
در التهاب سطوح و اضطراب رنگها
نقاشی ات می کنم
پیش از آنکه نقشی جز تو
در بوم هیچ نقاشی، نقش بندد . . .
...
دوستت دارم