همیشه عاشق تو ...

* باز هم قلبی به پایم افتاد ... *

فردا اگر  زراه  نمیآمد          
من تا ابد کنار تو میماندم
    من تا ابد ترانه ی عشقم را
           در آقتاب عشق تو میخواندم
                  در پشت شیشه های اتاق تو
                         آن شب نگاه سرد سیاهی داشت
دالان دیدگان تو در ظلمت
                         گویی به عمق روح تو راهی داشت
لغزیده بود در مه آیینه
      تصویر ما شکسته و بی آهنگ
                  موی من رنگ ساقه گندم بود
                                 موهای تو خمیده و قیری رنگ
رازی درون سینه من میسوخت
             میخواستم که با تو سخن گوید
                           اما صدایم از گره کوته بود
                                       در سایه بوته هیچ نمیروید
زآنجا نگاه خسته من پر زد
                        آشفته گرد پیکر من چرخید
در چارچوب قاب طلایی رنگ چشم تو بر غم من خندید
دیدم اتاق درهم و مغشوش است
                                در پای من کتاب تو افتاده
سنجاقهای گیسوی من آنجا      بر روی تخت تو افتاده
بار دگر نگاه پریشانم 
        برگشت لال و خسته به سوی تو
                      میخواستم که با تو سخن گوید
                                          اما خموش ماند بروی
تو
آنگاه ستارگان سپید اشک
           سوسو زدند در شب مژگانم
                  دیدم که دستان تو چون ابری
                                     آمد به سوی صورت حیرانم
دیدم که بال گرم نفسهایت
           ساییده شد بر گردن سرد من
                     گویی نسیم گمشده ای پیچید
                                  در بوته های وحشی درد من
بردم ز یاد اندوه فردا را
      گفتم: «سفر» فسانه ی تلخی بود
                      ناگه برروی زندگی ام گسترد
                                  آن لحظه طلایی عطر آلود را
آن شب من از لبان تو نوشیدم
                  آوازهای شاد طبیعت را
                       آن شب به کام عشق من افشاندی
ز آن بوسه قطره ابدیت را ... 

                       

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد