این روزها که می گذرد، یک ترانه تلخ،
قصه ی تنهایی های مرا می سراید!
سمفونی گوش خراشی است!!
روزهاست پنبه دگر فایده ندارد . . .
باید باور کنم تـَنهــــــایـَم ...!
تنهایی هایم را ورق نزن!
وقتی که در قاب چشمهای کسی جا نمیشوم
چاله و چوله های قلبم هر روز عمیق تر می شوند
و رگ خواب عاشقی هایم را باد هوس می زند...
انگار در نبودنت بیش فعال تری از بودنت.