بی وفا

اونی که میخواستم منو تنها گذاشت رفت.

اونی که میخواستم دلمو شکست و به پای یک عشق جدید نشست و

چش روی آرزوم همیشه بست و پشت مه پنجرمون رها شد.

اونی که میخواستم مثل اشک چکید و تو طول راه باز یه کسی رو دید و

به آرزوش انگار دیگه رسید و به خاطر هیچی ازم جدا شد.

اونی که میخواستم منو تنها گذاشت رفت.

اونی که میخواستم دل ازم برید و بین گلا یه گل تازه چید و

به اون که دلش میخواس رسید و با غم و غصه منو آشنا کرد.

اونی که میخواستم منو برد بهشت و اسم منو رو سردرش نوشت و

بهونه کرد بازی سرنوشت و تو شهر رویاها منو رها کرد.

اونی که میخواستم منو برد از یاد و رفت پیش اون کسی که دلش میخواد و

زد زیر عشقش که یادش نیاد و مثل همه آدما بی وفا شد.

اونی که میخواستم چرا تنهام گذاشت رفت؟

خود بودن


 
شاید چالاک ترین انسان نباشم

شاید زیباترین و بهترین نباشم

شاید زیرکترین و پر معناترین نباشم

اما هنری دارم و آن هم هنر خود بودن است

و به خاطر همین خود بودن همیشه شکست خورده ام

ای کاش کمی بی احساس بودم ...

خاطره های تلخ

 

سلام

سلامی چو بوی خوش آشنایی 

یک فنجان قهوه و بعد ...

دارم خاطره های تلخ را مرور می کنم

از پارسالی که دوست امسالی که آشنا

وسالی که نکوست !ببخشید

به جا نمی آوری ! آه ...

این آدم ها کوچکتر از آنند که بزرگ شوند ؛

حتی کوچکتر از آن که کودک بمانند .

فقط خاک و حیف و.

آب و میل می کنند. ببخشید ! 

داشتم خاطره های تلخ را...

 

هنوز...

هنوز جای چشم هایت روی من است  

چقدر محکم نگاه زدی ! حیف شد 

دست هایم نبود درد بگیرم وگرنه ...

یادم که می افتد زمین آخ !... بدون دست هم درد می گیرم ؛

اینهمه من حوا شدم اینهمه تو آدم نشدی

قطره های شیرین باران بغض برف چرا غصه می خوری ؟ !... 

وسعت را در نگاهم پیدا کن گرمی قلبم را احساس

جای چشم هایت را پاک نخواهم کرد.


حرف هایم

 

                                       

            حرف هایم در گلو جا می ماند     

    دست هایم پر از خالی تو و چشم هایم که مپرس...              

        خیلی هم سخت نیست قانون برای همه است              

          سایه ها همیشه در حسرت آفتابند!...

                                                                

غروب

 


    
           نمیدونی چه سخته بی تو بودن
 
                                  چه معنی داره بی تو شعر سرودن    
 
                                      
دلتنگیام فراوونه ، دل دیگه بی تو داغونه
 
                                    دنیا با اون بزرگیاش ، بی تو برام یه زندونه
 
 
  
 
 
                             هوای چشمام بارونه
                                          
                                            
 
         هیچ کسو جز تو ندارم ، که سر رو شونش بزارم
 
                                 باز مث ابرای بهار ، واسش یه دنیا ببارم
 
       
 
                           سر روی شونش بزارم
 
        به سر هوای تو دارم ، این جوری داغونم نکن
 
                                 منکه اسیر عشقتم ، بیا و زندونم نکن
                                                
                                               
 
       زندگی بی تو مشکله، خودت اینو خوب می دونی
 
                                بیا و این آخر عمر بگو همین جا می مونی
                           
                                               
 
 
    نگاهی نکنیم که دل کسی بلرزد ، خطی ننویسیم که آزار دهد کسی را ، یادم باشد
 
 روز و  روزگار خوش است وتنها دل ما دل نیست .....
 
 
   نشد برم ، نشد نره ، نشد بخواد ، نشد بیاد
   نشد ولی ... ،واسم دعا کنین زیاد......

چهارشنبه 28 بهمن ماه سال 1383
۱:سلام  آشنایی

بنام خالق یکتا

سلامی چو بوی خوش سیب
سلام بهونه قشنگ برا نوشتنم

من امروز به  جمع شما پیوستم امیدوارم که به من

کمک کنید تا  بتونم در کنارتون  باشم. خسته  شدم اخه بلد
 
نیستم فارسی تایپ کنمراستی یادت نره منخیلی

دوستت دارم.

 

 

 یادش بخیر   .........

 

 

روزهای من بی تو آغاز می شوند...

 و پایانی برای شبهای تارم نیست
این را می دانی
می دانم...
من راهها را به تو نمایاندم
راههای به هم رسیدن را
اما تو بی توجه از کنار همه آنها گذشتی
در این روزهای پائیزی
من به دنبال فراق نبودم
اما مگر می شود ...

در پائیز
جز این انتظار داشتن بس بیهوده و عبث است ...
 وقتی که تنهایی را تجربه می کنی این تنهایی برایت می ماند
هر لحظه از خدا می خواهی که به اینهمه تنهائیها پایان بخشد
به هر دری میزنی تا تنهائیت را فراموش کنی
یا از تنهایی دربیایی
اما وقتی می بینی راهی نیست تنهاتر می شوی
آنوقت است که به خودت می رسی
به دلیل تنها ماندنت می اندیشی
چون حالا دیگر کسی را نداری
فقط خودت هستی و خدایت
گاهی به این می اندیشی که شاید نکند خدا را هم نداشته باشی
آخر مگر می شود خدا بندگانش را تنها بگذارد
حتی من نافرمانش را...
گاهی ...وقتی ...لحظه ای ...تنهائی ام را از یاد می برم
و آن وقتی است که به تو می اندیشم
ولی چه اندیشه عبثی
چون ترا هم ندارم...

 

می خوام بگم که بی تو بووودن درده بی تو بودن سخته می خوام بگم تنهای سخته  بی تو سیر کردن

انم یه درده  انم سخته  همش سخته  خیلی سخته کاش می شود با تو بودم با تو......  با تو ......

کاش می شود ...... کاش می شود .....می خوام بگم با تو هستم  می خوام بگم خیلی خستم 

می خوام بگم میدونم که خیلی دردم  اما اینم میدونم که با تو هستم  اما میدونم که با تو هستم 

اما خیلی سختم خیلی سختم

خدایا اینجا تنهام  خیلی تنهام خیلی  نمی دونم  اینجا همه تنهان همه تنها

همه دردن همه سختن  همه گرگن  نفسم سخته دلم خیلی تنگه

خدایا خیلی تنهام تورو دارم  نمی دونم بعضی وقتا فکر می کنم که تو رو هم شاید نداشته باشم 

اخه تنهام اگه هستی  پس چرا نیستی چرا تناهم