افراد موفق کارهای متفاوت انجام نمی دهند،
که ما خودمان را در آغوش بگیریم، توانها و ضعفهای خود را یکسان بدانیم
و آن را بپذیریم و آگاه باشیم که ما تمام چیزی هستیم که داریم.
ما حق خوشبخت بودن و داشتن زندگی ساده و قدرت عوض کردن خود
و محیطمان را با محدودیتهای واقعی داریم.
خلاصه اینکه ما هستیم، هر یک از ما، بایستی آنچه هستیم باشیم و همان را که انتخاب میکنیم بشویم .
جهان
هر که عاشق شد جفا بسیار می باید کشید
هر که عاشق شد جفا بسیار می باید کشید
بهر یک گل منت سد خوار می باید کشـــید
من به مرگ خود راضیم اما از بخــــــت بدم
برای اجل نیز ناز می باید کشـــــــــــــــید
رسم زندگی این است
یک روز کسی را دوست داری
و روز بعد تنهایی
به همین سادگی!
او رفته است
و همه چیز تمام شده است
مثل یک مهمانی که به آخر می رسد
و تو به حال خود رها می شوی
چرا غمگینی؟
این رسم زندگیست
تو نمی توانی آنرا تغییر دهی
پس تنها آوازی بخوان!
این تنها کاریست که از دستت بر می آید
آوازی بخوان
ای قوم اگر سنگ ببندم شکمم را
ای قوم اگر سنگ ببندم شکمم را
حاشا که به نانی بفروشم قلمم را
با مردم آینده بگویید ، بسازند
از تیغه شمشیر، ضریح حرمم را
با من سخن از مرگ نگویید، که دیدم
صد سال جلوتر ز وجودم، عدمم را
دلم گرفت
دلم گرفت از آسمون، هم از زمین هم از زمون
تو زندگیم چقدر غمه، دلم گرفته از همه
ای روزگار لعنتی، تلخه بهت هر چی بگم
من به زمین و آسمون دست رفاقت نمی دم
امشب از اون شبهاست که من، دوباره دیوونه بشم
تو مستی و بی خبری اسیر میخونه بشم
امشب از اون شبهاست که من، دلم می خواد داد بزنم
تو شهر این غریبه ها دردم رو فریاد بزنم
از این همه دربه دری تو قلب من قیامته
چه فایده داره زندگی این انتهای طاقته
از این همه در به دری به لب رسیده جون من
به داد من نمیرسه خدای آسمون من
باز بی تو تا ابد بارانیم
باز بی تو تا ابد بارانیمدر حصار عشق تو زندانیمباز امشب دل صدایت میکندبا تب عشق آشنایت میکندباز امشب کوچه پر از یاس شدآسمان دل پر از احساس شدباز چشمانم به راهت مانده استبی تو می دانم که قلبم مرده استباز لبهایم غزل خوانت شدهعاشق پیدا و نهانت شدهباز بی تو تا ابد بارانیمدر حصار عشق تو زندانیم
زندگی یعنی برگ یک کتاب
ما به جامت شربت جان ریختیم
ما به شعرت شور عرفان ریختیم
روشنی ها از چراغ عشق ماست
بر کسی تابد که داغ عشق ماست
دوستان این نور مهتاب از کجاست ؟
در تن من جان بیتاب از کجاست ؟
در سکوت شب دلم پر میزند
دست یاری حلقه بر در می زند
شب بر آرم ناله در کوی سکوت
عالمی دارد هیاهوی سکوت
برگ ها در ذکر و گل ها در نماز
مرغ شب حق حق زنان گرم نیاز
بال بگشاید ز هم شهباز من
می رود تا بیکران پرواز من
از چراغ آسمان ها روشنم
پر فروغ از نور باران تنم
روشنان آسمانی در عبور
نور ونور ونور ونورو نور و نور
می رسم آحجا که غیر از یار نیست
وز تجلی قدرت دیدار نیست
بهر دیدن چشم دیگر بایدت
دیده یی زین دیده بهتر بایدت
چشم سر بیننده ی دلدار نیست
عشق را با جان حیوان کار نیست
چشم ظاهر در بهائم نیز هست
کوششی کن چشم دل آور به دست
باغبان را در گلاب و گل ببین
ذکر او در نغمه ی بلبل ببین
عشق او در واژه ها جان می دمد
در کلامم نور عرفتان میدمد
طبع خاموشم سخن پرداز از اوست
بال از او نیرو از او پرواز از اوست
عقل ها ز اندیشه اش دیوانه است
شمع او را عالمی پروانه است
دیده ی خلقت همه حیران اوست
کاروان عقل سرگردان اوست
در حریم عزت حی ودود
آفتاب و ماه و هستی در سجود
یک تجلی عقل را مجنون کند
وای اگر از پرده سر بیرون کند
گه تجلی آتشم بر جان زند
جان من فریاد ده فرمان زند
آری آری می توان موسی شدن
با شفای روح خود عیسی شدن
روح میگوید اگر چه خاکی ام
من زمینی نیستم افلاکی ام
راه هموارست رهرو نیستم
بی سبب در هر قدم می ایستم
هر زمان آن حالت دلخواه نیست
جان روشن گاه هست و گاه نیست
تشنه کامم لیک دریا در منست
گر شفا خواهم مسیحا در منست
باغ هست و ما به خاری دلخوشیم
نور هست و ما به نازی دلخوشیم
دعوت حق گویدم بشتاب سخت
تا بتازد بر سرت خورشید بخت
از نفخت فیه من روحی نگر
تا کجا پر میشکد روح بشر
گر شوی موسی عصا در دست نیست
خود مسیحا شو شفا در دست تست
طور سینا سینه ی پاک شماست
مستی هر باده از تاک شماست
از شجر آواز ها را بشنوی
زنده شو تا رازها را بشنوی
وادی ایمن درون جان تست
کشتن فرعون در فرمان تست
پاک شو پر نور شو موسی تویی
جان خود را زنده کن عیسی تویی
غرق کن فرعون نفس خویش را
محو کن فکر خظا اندیش را
دوستت دارم
تقدیم به نگاهی که
تمام رؤیایش لبخند توست وزمانی که به تو فکر میکنه احساس میکنه که زندگی
پس هر گاه احساس تنهایی کردی این حقیقت رو به خاطر داشته باش.
در حال فکر کردن به توست.
