به خدا پروانه ها پیش از انکه پیر شوند می میرند پلک می زنی، خیس می شوم راه می روی، دور می شوم اهای با تو هستم از من تا تو چند درخت بر زمین رسته است چند پرنده رفته و برنگشته است چه مقدار هوا از این جهان برای توست نمی دانم از کجایی در کجا راه می روی من تو را با تو می خواهم و فقط تو را دارم من می ترسم چون یک پرنده بی جفت می ترسم من خواب دیده ام می توان رویای خیس از باران شانه را بر طنابی که از نگاه تو اغاز می شود خشک کرد به ماه گفتم سلام مرا به دختری برسان که شاعر است ولی شعر نمی گوید به او گفتم من عاشق رویای شاعری هستم که سرشار از دریاست و ابی می خواهد