بچه بودم....

بچه بودم تو نبودی شبا زود خوابم می برد

دل کوچیکم فقط غصه بازی رو می خورد

بچه بودم چه قدر صاف و رون می خندیدم

خوبیش این بود که از کسی حرف بدی نمی شنیدم

بچه بودم همه هم مثل خودم بچه بودن

نرم و ساده مثل شنهای کنار ساحل

بچه بودم خبر از تو خبر از دروغ نبود

فکر و خیالم پریشون نبود

بچه بودم همه چی درست می شد ، سخت نبود

هیچکی اندازه ی من اونروزا خوشبخت نبود

بچه بودم کسی بی خود منو اذیت نمی کرد

مثل تو میون بازیا خیانت نمی کرد

بچه بودم عالمی بود آخه عاشق نبودم

از دست چشمای تو ، تو حسرت دق نبودم

بچه بودم دلمو هنوز کسی نبرده بود

هنوزم خدا اونو دست خودم سپرده بود

بچه بودم کسی مثل تو باهام بد نمی شد

بی توجه از کنار رؤیاهام رد نمی شد

 بچه بودم خبر از خواهش و التماس نبود

لا به لای دفترام ،‌جز دو تا برگ یاس نبود

بچه بودم انقدر از سادگیا دور نبودم

 واسه گوش دادن به تو ، انقدر مجبور نبودم

بچه بودم دلم از هیچکسی ناراضی نبود

فکر و ذکرم پیش هیچ چیزی به جز بازی نبود

بچه بودم بیشتر از این زمونا در می زدن

اون روزا بزرگترا بیشتر به هم سر می زدن

بچه بودم قلبای تو دفترم حقیقی بود

 روی دفتر خاطراتم عکس گل و پروانه بود

بچه بودم روزای هفته شبیه هم نبود

حواسم پهلوی اینکه چی بهت بگم نبود

بچه بودم شادی پر بود تو دل بادکنکم

آخر اون روزا کسی بود که بیاد به کمکم

بچه بودم اگه مثل حالا مجنون می شدم

از بزرگ شدن واسه ابد پشیمون می شدم