تقدیم به مسافرانم که به ابدیت رفته اند، ...

  

 

 

           تقدیم به مسافرانم که به ابدیت رفته اند، ...

 

آن زمان که آسمان آبی آبی ست و زمین فرشی ازگلبرگها و سبزه زارها دارد،

 

 درختها مملو از شکوفه های رنگی اند،

 

 پروانه ها می رقصند وجویبارها ترانه ی شادی را ترنم می کنند،

 

 دلم هوایت را می کند،

 

ای مسافر آیا فرصتی هست تا دوباره ببینمت ؟

 

دلم می خواهد لحظه ها متوقف بمانند و زمان جلو نرود

 

 شاید دل مهربانت   یادم  کند و مرا از انتظارهای خسته کننده و رنج آور رهایی بخشد .

 

 حال بگویید برایدیدنتان از کدام کوچه بیایم.