چه قدر شبیه خودت می شوی وقتی .................

همه ما انسانها سیرتی الهی داریم .

 

خود واقعی ما خداگونه است

 

، ولی با نادیده گرفتن آن وتوجه به امور بی اهمیت

 

، از این خود مقدس دور می شویم .

 

آن قدر دور که کاملا متفاوت می شویم از خود واقعیمان

 

و تو

 

دوست من ،

 

چه قدر شبیه خودت می شوی وقتی.........

 

* نا مهربانی ها را با مهربانی پاسخ می دهی

.
* به چهره های عبوس و اخمو لبخند هدیه می دهی .

* فریادهای حاکی از عصبانیت را با صدای بلند سکوت ، خاموش می کنی.

* در تمام کارهایت فقط به خدا توکل می کنی .

* بار همه زندیگیت را به خدا می سپاری .

* هر روز صبح تصمیم می گیری بهتر از دیروز زندگی کنی

 .
* به جای ترسیدن از موانع ومشکلات

 

، با شور و شادی به راههایی فکر می کنی که تو را به موفقیت می رسانند.

* ایمان داری که خواستن ، توانستن است.

* برای کمک به دیگران سر از پا نمی شناسی .

* همیشه به خیر و صلاح مردم کار می کنی .

* برای بد خواهانت برکت می طلبی .

* برای کوچکترین نعمتها هم خدا را شکر می کنی

 

 ( می دانم که هیچ نعمتی را کوچک نمی دانی )

* برای درگذشتگان طلب رحمت می کنی .

* از عزیزان از دست رفته به نیکی یاد می کنی .

* وقتی که میشنوی شخصی پشت سرت بد گویی کرده است

 

، تمام صفات خوب آن شخص را برای همه می گویی

.
* هر روز خودت را با ترازوی پسر

 

ی که در کنار ترازویش با جدیت در سرما وگرما درس می خواند

 

 ، وزن می کنی و آن کوچولوی درسخوان هر روز با تعجب فکر می کن

 

د که آیا این آدم هر روز وزنش فرق می کند؟ اما از این کار تو خوشحال می شود.

* گلها را آب می دهی و برگهای زرد وخشک آنها را جدا می کنی.

* هر روز به همسرت می گویی : چه قدر خوشبخت هستم که تو را دارم .

* صبحهای زود- با شادی وامید به روزی خوب - از خواب بیدار می شوی.

* اهداف بلند مدت و کوتاه مدت زندیگیت ، طعم معنوی دارند .