چگونه فراموشت کنم تو را ...

چگونه فراموشت کنم تو را

که از خرابه های بی کسی به قصر سپید عشق هدایتم کردی.

عاشقی بی قرار و یاری باوفا برای خویش ساختی.

آهو بره ای شدی که دوستی گرگ را پذیرفتی

و برای اشکهای او شانه هایت را ارزانی داشتی

و با صداقت عاشقانه ات دلش را به دست آوردی.

چگونه فراموشت کنم تو را

که سالها در خیالم سایه ات را می دیدم

و طپش قلبت را حس می کردم

و به جستجوی یافتنت به درگاه پروردگار دعا می کردم.

که خدایا پس کی او را خواهم یافت؟

چگونه فراموشت کنم تو را

که همزمان با تولدت در قلبم همه را فراموش کردم.

برایم تمامی اسمها بیگانه شدند و همه خاطرات مردند.

دستم را به تو می دهم.

قلبم را به تو می دهم.

فکرم را نیز به تو می دهم.

بازوانم را به تو می بخشم

و نگاهم از آن توست و شانه هایم که نپرس.

دیگر برای من غریبه اند و تمامی لحظات تو را می خواهند

و برای عطر نفسهایت دلتنگی می کنند.

چگونه فراموشت کنم تو را

که قلم سبزم را به تو هدیه کردم

که حتی نوشته هایت همرنگ نوشته هایم باشند.

پیشترها سبز را نمی شناختم.

بهتر بگویم با سبز رفاقتی نداشتم.

سبز را با تو شناختم

و دلم می خواهد که به یاد تو همیشه سبز بنویسم.

اما تا بیایی زرد می نویسم

دلت را به من بده.

فکرت را به من بده.

سرت را روی شانه هایم بگذار.

بیا عطر کلماتت را میان هم تقسیم کنیم....

 .

..

نمیدانم چه می خواهم بگویم

دلم خیلی گرفته نازنین

 قد همه روزایی که ازت دورم 

 قد همه روزا و شبایی که چشم انتظار یه کلمه ازت بودم و هستم

اینقدرکه یه بهونه کوچیک کافیه تا چشمام ببارن

خواستم اینجا از غم ننویسم 

همه از عشق و امید بنویسم

از خوبیهات از امیدی که بودنت بهم میده

اما ....

دوباره دست به قلم می برم  نمی دانم چرا تمام و جودم را تمام احساسم

 را تمام قلبم را تمام هستی ام را نثارت می کنم

من هیچ نمی دانم !

نمی دانم دلم گمشده است یا آنکس که دل به او سپردم ؟!

نمی دانم عشقم را گم کرده ام یا معشوقم را ؟!

نمی دانم عاشقم یا معشوق ؟!

نمی دانم خدا مرا دل داد تا بتو ببندم

 یا تو را داد تا دلم را از بن بر  کَنی !؟

نمیدانم خدا مرا چشم داد تا بر راهت گذارمش

 یا راه داد تا چشمانم ....

من هیچ نمی دانم !!

حتی نمی دانم کیستم ؟ کجایم ؟ چرا هستم ؟ و چگونه باید باشم ؟

و ...

دردناکتر و شگفت آورتر اینکه چرا و چگونه اینهمه تاب آورده ام ؟!

 .

.

.

برای تک ستاره قلبم

بازم می نویسم 

تا روزی که قلبم توی سینم میزنه

از تو که معنی همه خوبیهای دنیایی برام

تنها ستاره  آرزوهام

مهربانم

 می خواهم در کنار تو باشم

 تا تو را درک کنم

 می خواهم در کنار تو باشم

 تا همراه تو بخندم

 می خواهم در کنار تو باشم

 تا همراه تو گریه کنم

                                        می خواهم در کنار تو باشم

                                        تا با تو حرف بزنم

                                        می خواهم در کنار تو باشم

                                        تا همراه تو فکر کنم

                                        می خواهم در کنار تو باشم

                                        تا با تو برای آینده برنامه ریزی کنم

تو همانی هستی که میشود با تو بود

                                              با تو ماند

                                              با تو خود را ساخت

                                              با تو دوست داشتن را معنا کرد

                                              با تو زندگی را ساخت

                                              با تو با هم بودن را فهمید

        تو بهترین معنای تکاملی

                                              تو زیباترین واژه ی بودنی

                                              تو کاملترین کاملی

 تو همانی هستی که میشود با او به تکامل رسید

تو نه گلی ، نه ماهی و نه هیچ چیز دیگر

                                             تو خودت هستی

                                             تنها بهترین

                                             تنها آرامش

                                             تنها مهربان

                                             تنها زیبای من

 تو همانی هستی که خودت تنها بهترینی

                                             آری ، تو تنها خوب دنیایی

 تو نه گلی ، نه ماهی و نه ستاره و نه هیچ چیز دیگر

                                            تو بهترین احساس دنیایی

                                            تو بهشتی

                                            تو طراوتی

                                            تو بارانی

 تو همانی هستی که میشود زیبائیهای بیشتری را در تو دید

                                            آری تو زیباترین ِ زیبائیهایی

و من با توأم

                  تا همیشه

                                تا آخر

                                         تا انتها

                                                 تا قیامت

                                                 تا بهشت

                                                 تا هر کجا که انتهاست

                                                 تا آخرت

                                                 آری ، من با توأم

.

.

.

من .....

و این منم بی آنکه بدانی کجایم یا چگونه ام،

پرواز و تنهایی.

 شب و خورشید.

من و آرزو.

 واژه ها چه غریب در من پرسه میزنند

بی آنکه بدانند من خود تنها یک گوشه از یک واژه ام

نه چیزی بیشتر و نه شاید کمتر.

 من گمگشته ترین آرزو در خیال مبهم یک واژه ام.

 مرا فراموش کنی یا نه،

مرا شروع پنداری یا نه،

 مرا باور کنی یا نه،

 من هستم.

 در خیال تو،

 در میان همه خاطرات فراموش شده تو،

 در میان همه آرزوهای محال تو،

 در میان خوابهای دم صبح،

 در میان همه جستجوهای تو برای یافتن چیزی به نام هیچ،

 در میان همه آنچه که باید و نباید تو،

من پرسه میزنم.

تنها با امید اینکه روزی فقط احساسم کنی

 نه بیابیم و نه ببینیم

 فقط باورم کنی...

.

.

.

 یکی را دوست دارم !

 آری ، یکی را دوست میدارم ،

 آن را احساس کردم در قلبم

او همان ستاره درخشان آسمان شبهای دلتنگی و تیره و تار من است

او همان خورشید درخشان آسمان روزهای زندگی من است

یکی را دوست میدارم

آری ، او همان مهتاب روشن بخش شبهای من است

 قلبم او را دوست میدارد و من هم تسلیم احساست پاک قلبم میباشم

یکی را دوست میدارم ،

همان فرشته ای که در نیمه شب عشق به خوابم آمد

و مرا با خود به دشت دوستی ها برد…

او همان فرشته ای است که با بالین سفیدش مرا به اوج آسمان آبی برد

و مرا با دنیای دوستی و محبت آشنا کرد…

 یکی را دوست میدارم ،

همان کسی که هر شب برایم قصه لیلی و مجنون در گوشم زمزمه میکرد

 و مرا به خواب عاشقی می برد …

یکی را دوست میدارم ،

 همان کسی که مرا آرام کرد و معنی دوستی را به من آموخت…

اینک که من با او هستم معنی واقعی دوست داشتن را فهمیدم …

 او مثل ابر بهار زود گذر نیست ،

 او برایم مانند یک آسمان است که همیشه بالای سرم می باشد…

آسمانی که زمانی ابری می شود

چشمهای من هم از دلگیری او بارانی می شود…

 آری ، تو برایم مانند همان آسمانی…

یکی را دوست میدارم ،

او دیگر یکی نیست او برایم یک دنیا عشق است…

 پس بمان ای کسی که تو را دوست میدارم ،

 بمان و تسلیم احساسات پاک من باش…

می خواهم با تو تا آخرین نفس بمانم....

 می مانم تا زمانی که خون عشق در رگهای من جاری است .....

ای خورشید آسمان روزهای من ،

 ای مهتاب روشن بخش شبهای من ،

 ای ستاره درخشان آسمان تیره و تار من ،

 ای آسمان زندگی من

 و در پایان ای همدم زندگی من ،

 با من باش چون که تو را دوست میدارم ،

 آری ، تو را دوست میدارم…

فقط تو را…!

می دونید هنوز خودم هم موندم

 که ماه من  کجاست ؟

کیه که  دوستتش دارم .... ؟

شاید  هیچ وقت پیداش نکنم

اما

 میخوام تا زندم و نفس میکشم برای تو باشم

از تو بگم ,از تو بنویسم

تا ابد ...