تنها برای تو می نویسم

درباره من

1-سلام ، من نه فرشته ام و نه از جنس آسمون ، و نه به قول اون نویسنده معروف یک کلوخ تیپا خورده ، من فقط یه آدمم ، یه آدم که گاهی زیادی مهربونه گاهی زیادی حساسه و گاهی هم زیادی مغرور ، آدمی که دوست داره همه رو دوست داشته باشه و با همه زلال باشه ! اما افسوس که آدمای دیگه گاهی این چیزا رو حس نمی کنن !! کاش خدای اون بالاها آدمایی رو سر راه هم قرار بده که حرف همو بفهمیم ، به یه چیز بخندیم، به یه چیز اشک بریزیم، و فهم و ادب و ایمان چاشنی صداقت کلاممون باشه . به همون خدای آسمونا اینا شعر نیست شعار نیست لااقل برای من نیست اینا از عمق وجود م بلند میشه بس که دیوار دلم کوتاه اس،هرکه از کوچه تنهایی ما میگذرد،به هوای هوسی هم که شده،سرکی میکشد و میگذرد . . . 2- در مورد وبلاگم ... به یادگار برای کسی که نه! برای به یادگار ماندن برای روزهای نیامده ی فردا می نویسم تا یادم نرود آنچه که بودم. چیزی نیست جز دل نوشت های من. صفحات وبلاگم چیزی شبیه لایه های درونی روحی و شخصیتی من است ٬ از همان لایه های پنهانی که ۱۰۰ سال یکبار میل به بروزشان در جایی غیر از اینجا میکنم! شاید اگر شخصی که مرا از نزدیک دیده وبه ظاهر می شناسد یکی از نوشته هایم را مقابلم بلند بلند بخواند و سوال پیچم کند من همزمان بلند بلند بخندم و همه چیز را انکار کنم! و بپرسم این مزخرفات را چه کسی نوشته! 3-در مورد تولدم... متولد 56/02/14 هستم از 26 سالگی شروع به نوشتن کردم و دوست ندارم ویرایش کنم زن زیبائی نیستم موهائی دارم سیاه که فقط تا زیر گردنم می‌‌آید و نه شب را به یادت می‌‌آورد نه ابریشم نه سکوتِ شاعرانه نه حتی خیال یک خوابِ آرام پوستِ گندمی دارم که نه به گندم میماند نه کویر و چشم هائی‌ که گاهی‌ سیاه میزند گاهی‌ قهوه ای دست‌هایم دست هایم مهربانند و هر از گاهی‌ برایِ تو به یادِ تو به عشقِ تو شعر می‌‌نویسند مرا همینطور ساده دوست داشته باش... . . ۳- در مورد تو ... این منم که تو را می خوانم نه پری قصه هستم در آفاق داستان و نه قاصدکی در یک قدمی تو کسی که همواره به یاد توست سالهاست با رودخانه و آسمان زندگی می کنم برای کفتران چاهی دانه می ریزم و ماه را به مهمانی درختان دعوت می کنم این تویی که مرا در تمام لحظات می بینی می نویسم تا تمامی درختان سالخورده بدانند که تو مهربانترین مهربانی پس آرام و گرم می نویسم دوستت دارم ۴- حرف دل ... زمانی کودکی را فهمیدیم که بزرگ شده بودیم ××× و حرف را زمانی درک کردیم که جز دروغ چیز دیگری برای گفتن نداشتیم ... ادامه...

آمار : 844492 بازدید Powered by Blogsky

بانوی شب

قلم را بر می دارم چیزی در خاطرم نیست

فقط می نویسم تا نوشته باشم ...

از تو شروع می کنم که از یک نگاه شروع شدی....

از تو و نگاه و چشمهای خیس و ورق های پاره پاره

ستاره های زیبا و من و صد آه و ناله

پنجره خسته و پاییز و مشرقی نو

آسمان و دلتنگی من و یک راه چاره

درد من و غربت شعر این راه بی پایان

صدای مرده دستان من مرگ دوباره

ترنم زیبای دنیای خیالم

همه بر باد رفتند با یک اشاره

شقایق پرپر شد از دوری تو...

مرا می شناسی؟

من شعرهایم را

برایت پست کردم با اینکه

مدتهاست از یاد رفته ام ..

اضطراب اولین دیدار مان را به خاطر می آوری؟

پس از گذشت سالها

هنوز از مرور آن خاطرات

آینه ها , سرخی صورتم را میفهمند

....

و حالا من بزرگ شده ام

می بینی!!

بزرگ شده ام و هنوز

طعم اولین نامه را که برایت نوشتم از یاد نبرده ام

مرا به یاد بیاور ..

بگذار لاقل

زمستان شعرهایم را

سپری کنم .

دختری که هیچ کس و جز تو نداره سه‌شنبه 7 فروردین‌ماه سال 1386 ساعت 12:52 ق.ظ

نظرات 4 + ارسال نظر

جهانشیر سه‌شنبه 7 فروردین‌ماه سال 1386 ساعت 01:15 ق.ظ

سلام و درود به بانوی گرامی و تبریک سال نو
خوشحالم که امسال هم از نوشته های زیبای شما بهره مند میشوم . مثل همیشه زیبا .
با آرزوی سلامتی و سربلندی و موفقیت در سال جدید و سالهای آینده.

افسانه نویس گمنام سه‌شنبه 7 فروردین‌ماه سال 1386 ساعت 02:04 ق.ظ

بنویس
در یاد قلمت همیشه زنده خواهی ماند
بنویس
با خط سیاه با سفید با آبی با ...
بنویس از هزار رنگ زندگی
بنویس از یک رنگی دلت از زیبایی آسمان
بانو بنویس ...